Dita Ndërkombëtare për Eliminimin e Dhunës Kundër Grave do të shënojë nisjen e fushatës UNiTE për t’i dhënë fund dhunës kundër grave (25 nëntor – 10 dhjetor) – një nismë prej 16 ditësh aktivizmi që përfundon në ditën që përkujton Ditën Ndërkombëtare të të Drejtave të Njeriut më 10 dhjetor.

Disa ngjarje publike po koordinohen dhe ndërtesat dhe monumentet ikonike do të ndezën në ngjyrë portokalli për të kujtuar nevojën për një të ardhme pa dhunë.

Kjo fushatë, e udhëhequr nga sekretari i Përgjithshëm i OKB-së dhe UN Women që nga viti 2008, synon të parandalojë dhe eliminojë dhunën ndaj grave dhe vajzave në mbarë botën, duke bërë thirrje për veprim global për rritjen e ndërgjegjësimit, promovimin e avokimit dhe krijimin e mundësive për diskutim mbi sfidat dhe zgjidhjet.

Një raport i ri nga UN Women, bazuar në të dhënat nga 13 vende që nga pandemia, tregon se 2 në 3 gra raportuan se ato ose një grua që e njohin kanë përjetuar një formë dhune dhe kanë më shumë gjasa të përballen me pasigurinë ushqimore. Vetëm 1 në 10 gra tha se viktimat do të shkonin në polici për ndihmë.

Dhuna kundër grave dhe vajzave është një nga shkeljet më të përhapura, të vazhdueshme dhe shkatërruese të të drejtave të njeriut në botën tonë sot, e cila mbetet kryesisht e pa raportuar për shkak të mosndëshkimit, heshtjes, stigmës dhe turpit që e rrethon.

Në terma të përgjithshëm, ajo manifestohet në forma fizike, seksuale dhe psikologjike, duke përfshirë: dhunë nga partneri intim (rrahje, abuzim psikologjik, përdhunim martesor, femicid); dhuna dhe ngacmimi seksual (përdhunimi, aktet seksuale të detyruara, përparimet seksuale të padëshiruara, abuzimi seksual i fëmijëve, martesa e detyruar, ngacmimi në rrugë, ndjekja, ngacmimi kibernetik); trafikimi i qenieve njerëzore (skllavëria, shfrytëzimi seksual); gjymtimi gjenital femëror; dhe martesën e fëmijëve.

Deklarata mbi Eliminimin e Dhunës Kundër Grave e lëshuar nga Asambleja e Përgjithshme e OKB-së në vitin 1993, e përkufizon dhunën kundër grave si “çdo akt dhune me bazë gjinore që rezulton ose ka të ngjarë të rezultojë në, fizike, seksuale ose dëmtimi ose vuajtja psikologjike ndaj grave, duke përfshirë kërcënimet për akte të tilla, detyrimin ose privimin arbitrar të lirisë, qoftë në jetën publike ose private.”

Ndërsa dhuna me bazë gjinore mund t’i ndodhë kujtdo, kudo, disa gra dhe vajza janë veçanërisht të cenueshme – për shembull, vajzat e reja dhe gratë më të vjetra, gratë që identifikohen si lezbike, biseksuale, transgjinore ose interseksuale, migrantë dhe refugjatë, gra indigjene dhe minoritete etnike, ose gra dhe vajza që jetojnë me HIV dhe aftësi të kufizuara, dhe ato që jetojnë nëpër kriza humanitare.

Dhuna ndaj grave vazhdon të jetë një pengesë për arritjen e barazisë, zhvillimit, paqes si dhe për përmbushjen e të drejtave njerëzore të grave dhe vajzave. Në përgjithësi, premtimi i Objektivave të Zhvillimit të Qëndrueshëm (SDG) – për të mos lënë askënd pas – nuk mund të përmbushet pa i dhënë fund dhunës ndaj grave dhe vajzave./KP

Shkëlqim Devolli dhe Adriatik Kelmendi e presin ambasadorin amerikan, Jeff Hovenier

Sponsoruar