Fun & Video

Babi gjen vajzën e tij pranë një njeriu të çuditshëm – reagimi i tij është diçka që ne të gjithë mund të frymëzohemi

Autori: Gazeta inFokus 13:04 | 01 February 2018
Pak gjëra në botë janë më të vështira dhe sfiduese sesa të bëheni prindër.

Në fillim, mund të mjaftojë për të siguruar fëmijën tuaj me ushqim dhe ngrohtësi, por me kalimin e kohës, rolet prindërore rriten për të përfshirë shumë më tepër. Ti mëson ata se çfarë është e drejtë dhe e gabuar dhe se si ata duhet të sillen ndaj qenieve njerëzore të tyre, transmeton lajmi.net.

Por një gjë mbetet e sigurt: ajo merr guxim të jashtëzakonshëm për të rritur një fëmijë.

Ky prind holandez, i cili tregoi historinë e tij në Reddit, është përshëndetur nga mijëra njerëz për reagimin e tij pasi zbuloi vajzën e tij të shtrirë lakuriq pranë një të huaji të plotë.

-Advertisement-

A nuk është kjo histori thjesht diçka e zakonshme?

Ja çfarë babi ka shkruajtur:

Babi këtu. Një mëngjes, zbrita shkallët, duke parë këtë skenë të saktë: 17-vjeçarja ime me një djalë të ri. Në gjumë pas asaj që duhet të ketë qenë një natë e ‘punës së rëndë’. Unë mbajta shumë qetësi në mëngjesi, u ktheva lart dhe i thashë bashkëshortes, djalit dhe vajzës tjetër (më të re) që të ishin shumë i qetë, sepse njerëzit ende ishin në gjumë.
Tavolina jonë e darkës është në anën tjetër të dhomës, rreth 20 metra larg shtratit, por drejtë tyre.

Ne të gjithë u ulëm dhe unë bërtita “Një djalë i ri”. Asnjëherë kurrë nuk kam parë dikë që të zgjohet dhe të lëvizë nga horizontale në atë vertikale aq shpejt. “Mëngjesi është i gatshëm!” Thashë me një tingull sikur me kënaqësi do të thithja shpirtin e tij nga trupi i tij përmes veshit të tij të majtë. Kam nxjerrë karrigen pranë meje. “Uluni!” Familja ime hesht.

Duhet të ketë qenë 20 hapat më të vështira për një kalorës të zhveshur lakuriq për të kaluar. Duke u përpjekur për të fshehur e tij, unë duhet të them, druri mbresëlënëse mëngjes. Vajza ime më e re duke shikuar në frikë dukej si një copë druri. Ashtu si gruaja ime. Pasi veshi rrobat e tij, i cili qëndronte pranë tryezës së darkës, ai u ul. Djali im e preku atë mbi supe duke e shikuar atë në sy, duke psherëtiu dhe tundi kokën. Deri tani ai ishte me të vërtetë, me të vërtetë nervoz. Me theksin tim më të mirë rus: “Miku im, po ju bëj një pyetje. Përgjigja që jep është shumë e rëndësishme …. për ty … “në këtë moment ai po djersiste. “Te pelqejne macet?”

Ai ishte një djalë shumë simpatik dhe miqësor. Qartë pa arsim, por jo memec. Kishte diçka të çuditshme për të. Vajza ime më siguroi se ishte një djalë shumë i mirë dhe i vëmendshëm. Ajo e njihte atë për rreth një muaj më parë. Ai erdhi çdo ditë pas asaj në mëngjes, përcjell lakmi.net.

Çdo mëngjes ai erdhi për të marrë atë për në shkollë në biçikletën e tij, e solli atë në shtëpi pasi, sigurohej se ajo i bëri detyrat e shtëpisë së saj. E shikoi kur ajo ishte e sëmurë dhe ne ishim në punë. Ai u kujdes, ka investuar në përpjekjet për përfundimin e kohës. Ai kishte durimin e një engjëlli kur ajo kishte një nga disponimi të saj të tmerrshëm.

Ai tha se nuk kishte asnjë familje, asnjë arsim, asnjë punë të qëndrueshme. Ajo e adhuron atë. Ai e adhuron atë. Kush jam unë për ta parandaluar atë nga të mësuarit nga gabimet e veta?

Pasi që kjo ishte duke shkuar për rreth 8 muaj, djali im erdhi tek unë. Ai kishte pyetur rreth tij. Duket se djali ishte i pastrehë.

Babai i tij abuziv vrau veten. Nëna e tij, një kurvë e çuditshme, u largua 3 javë pas kësaj. Ata jetonin në një rimorkio me qira.

Ai ishte 15 vjeç dhe mbijetoi për 3 vjet në rrugë. Fjetur në parqe, në Ushtrinë e Shpëtimit, me “miq”, hotele të lira. Ai është një djalë i mirë dhe, po, e di … femra 17-vjeçare … hormonet e ndezura …

Tani. E dija një djalë të ri 18 ose 19 vjeç, i cili ishte i sjellshëm, i cili vjen në buzëqeshje, që lë buzëqeshjen, kujdeset, që ndihmon, nuk ka nevojë të pyes. Kush e bën fëmijën tim të lumtur. Një fëmijë që nuk kishte pasur kurrë një shans të ishte një fëmijë. Një njeri kryesisht absurd.

Ndonjëherë kur ai nuk vjen sepse ka një punë, ne e humbasim atë. Ata nuk janë shokë, por djali im përshtatet me të shumë mirë. Bija ime më e vogël i beson atij pa kushte dhe instinktin amë të gruas sime duket se është zgjeruar. Dhe une? Unë ndonjëherë shqetësohem për të. Unë dua që ai do të jetë i lumtur.

Ditën tjetër, i dhashë atij një çelës të shtëpisë sonë. I thashë se e prisja atë shtëpi çdo natë. Në shtëpi. Në javët e ardhshme kemi rregulluar dhomën tonë të rezervës dhe e kemi marrë atë. Ai ishte mjaft i mirë për të bërë gjëra. Ai donte të ishte bosi i tij, ai pëlqente të ndërtonte gjëra. Ne pamë atë që ai mori një arsim që i lejoi atij të bëjë vetëm atë.

Kjo ishte në vitin 2000. Tani, 15 vjet më vonë, djali im dhe vajza ime kanë biznese të lulëzuara. Ata na dhanë 3 nipër e mbesa të bukura vitin e kaluar. Binjakë. 1 vajzë, 1 djalë.

Subscribe në YouTube: GAZETA INFOKUSI
Etiketa:
Shkolla Finlandeze lanson programin IMPACT: Tani edhe në gjuhën shqipe, me çmim të përballueshëm
-Advertisement-

Të tjera