Eli Finkel, i cili jep mësim në Universitetin Northëestern në Ilinois, shpjegon se ne kemi pritshëmri të larta nga nga marrëdhëniet romantike dhe na duhet të ulim drastikisht pritshmëritë tona nëse dëshirojmë të ndihemi të përmbushur me të vërtetë.
Ai beson se ndryshimet qe po ndodhin në konceptin e martesës në 100 vitet e fundit vijnë si rrjedhojë e në presioneve të shtuara të cilat janë përkeqësuar nga ndryshimet kulturore. Përveç supozimit se ne do ta duam dhe adhurojmë bashkëshortin tonë, Finkel shpjegon se ekziston një dhe ideja se që partneri ynë do të na mundësojë edhe të rritemi të pavarur.
Ai nënkupton se kjo shpesh i lë njerëzit të mbështeten te partnerët e tyre për t’u ndjerë të kënaqur nga vetja vetë-kënaqësi, duke u supozuar se ata do t’i bëjnë të ndihen kompetentë, ambiciozë dhe tërheqës.
Kjo vë shumë presion mbi marrëdhënien, argumenton Finkel.
Finkel beson se nuk duhet të keni turp duke kërkuar më pak nga partneri juaj.
Ai këshillon që partnerët të kalojnë një kohë të mirë bashkë, të angazhuar në aktivitete për të siguruar që kanë interesa të përbashkëta në aspektin e asaj që presin të fitojnë nga marrëdhënia.
Teoritë e Finkel paralelizohen nga një studim i kohëve të fundit që shqyrtoi pasojat e pritjeve të marrëdhënieve të paplotësuara në 296 të rinj. Megjithëse pjesa më e madhe e pjesëmarrësve ishin në moshën 20 vjeçare dhe nuk ishin të martuar, studiuesit zbuluan se shumë nga pritjet e marrëdhënieve të tyre dhe realitetet nuk përputheshin, duke i lënë ata të pakënaqur romantikisht.
