Një ekip studiuesish ka gjetur fragmente të një meteori që ra në Paqësor në vitin 2014. Analizat konfirmojnë se objekti vjen nga një sistem tjetër jashtë sistemit tonë diellor. Zbulimi u bë nga astrofizikani dhe kozmologu në Universitetin e Harvardit, Avi Loeb, i cili njoftoi se sferat e mbledhura, muajt e fundit, në shtratin e detit në brigjet e Papua, Guinesë së Re vijnë nga jashtë sistemit tonë diellor.

Fragmentet ishin pjesë e një shkëmbi që, përpara se të “zhytej” në Paqësor, kishte përshkuar vite dritë hapësire nga origjina e tij rreth një ylli që nuk është Dielli ynë.

Edhe pse përfundimet duhet të rishikohen nga studiues të tjerë, ajo që thotë Loeb po krijon një debat të nxehtë në komunitetin shkencor, të ndarë mes atyre që janë entuziastë për përfundimet e Loeb-it dhe atyre që argumentojnë se ai po bën një gabim.

Për të kuptuar se si profesori arriti në këtë përfundim, kujtojmë se gjithçka filloi me ardhjen e një meteori, i cili u gjurmua nga satelitët e qeverisë amerikane para se të përfundonte në Oqeanin Paqësor, në vitin 2014. Shpejtësia e pazakontë e meteorit, klasifikuar CNEOS 2014-01-08 (ose më thjesht IM1), shumë i lartë, ishte i papajtueshëm me atë të një objekti që rrotullohej rreth Diellit në sistemin tonë diellor dhe tërhoqi interesin e studiuesve të ndryshëm, në veçanti Loeb.

Shkencëtari, i cili shkaktoi polemika disa vite më parë duke pretenduar se Oumuamua mund të ishte një sondë jashtëtokësore, drejtoi një ekspeditë qershorin e kaluar në kërkim të mbetjeve të IM1. Duke përdorur një grup magnetësh të fuqishëm, anëtarët e ekipit të tij hulumtues kërkuan fundin e oqeanit ku supozohej se kishte zbritur meteori dhe përfundimisht mblodhën qindra sfera të vogla që varionin nga 0,05 deri në 1,3 milimetra në diametër nga një sediment i gjetur afërsisht 2 kilometra i thellë, 85 kilometra. në veri të ishullit Manus.

Një vlerësim paraprak i kryer në 57 prej këtyre sferave nga studiues në Universitetin e Harvardit në SHBA sugjeron se të paktën disa prej tyre kanë një përbërje kimike që nuk do ta prisnim nga mostrat e meteorëve nga Sistemi ynë Diellor.

Kjo do të nxiste hipotezën se IM1 kaloi hapësirën ndëryjore përpara se të kalonte atmosferën e planetit tonë. Pra me fjalë të tjera, do të vinte nga një sistem tjetër diellor.
“Ky është një zbulim historik”, pohon Charles Hoskinson, një sipërmarrës amerikan që ndihmoi në financimin e ekspeditës, “sepse është hera e parë që njeriu mban në duar materiale nga një objekt ndëryjor dhe unë jam jashtëzakonisht i kënaqur me rezultatet e kësaj analize rigoroze shkencore”.

Analizat kanë përcaktuar se sferat janë shumë të pasura me metale berilium (Be), lantanum (La) dhe uranium (U), me një përqendrim që nuk është vërejtur kurrë më parë në asnjë meteorit.
Nëse rezultatet e këtyre punimeve të para konfirmohen, kjo do të jetë një pikë në favor të idesë, gjithnjë e më popullore, vitet e fundit, se duhet të ketë një shkëmbim të vazhdueshëm të materialeve shkëmbore midis yjeve. Kjo hipotezë thotë se objektet që rrotullohen rreth çdo ylli mund të hidhen me forcë të mjaftueshme për të përfunduar në orbitën e një ylli tjetër dhe kjo me një frekuencë mjaft të rregullt.

BKT Kosova vlerësohet për herë të tretë "Banka e Vitit 2023 në Kosovë" nga The Banker

Sponsoruar